گریزی بر صنایع دستی کشور کلمبیا

کشور کلمبیا چهارمین کشور بزرگ آمریکای جنوبی محسوب می‌شود یکی از پرجمعیت‌ترین کشورهای این قاره است. این کشور با ونزوئلا و برزیل و اکوادور و پرو و پاناما دارای مرز مشترک زمینی است. این کشور به طور کلی دارای زیبایی‌های طبیعی و جاذبه‌های دیدنی و تاریخی زیادی است. درک بیشتر فرهنگ در این کشور بخشی از شرایط زندگی محسوب می‌شود. مردم کشور کلمبیا دارای فضای طبیعی بسیار عالی هستند و به طور کلی در طبیعت این کشور می‌تواند بخش مهمی از روند اقتصادی باشد. در سفر به کشور کلمبیا اغلب افراد علاقه زیادی به بازدید از پایتخت این کشور یعنی شهر بوگوتا دارند مشخص است که پیشرفت‌های حرفه‌ای در این شهر به صورت دقیق دیده می‌شود.‌ تولید ناخالص داخلی از کشاورزی در این کشور به مرز ۱۳ درصدی رسیده است و البته که وضعیت تولید ناخالص داخلی از ساخت و ساز در این کشور نیز رشد ۱۷ درصدی دارد. وضعیت تولید ناخالص از ساخت در این کشور مرز ۲۷ درصدی را طی می‌کند. وضعیت تولید ناخالص از معادن در این کشور ۱۲ درصد بیشتر شده است. اکنون به گریزی بر صنایع دستی کشور کلمبیا می پردازیم.

مهمترین صنایع دستی کلمبیا

صنایع دستی کشور کلمبیا از گستردگی جغرافیایی قابل ملاحظه ای برخوردار است ولی شهر سانتافه دوبوگوتا که نزدیک بوگوتا پایتخت این کشور قرار گرفته به عنوان مهمترین مرکز تجمع هنرمندان صنایع دستی می باشد.

سرامیک سازی :

از جمله رایج ترین رشته‌های صنایع دستی در سانتافه سرامیک سازی است که دارای لعاب سیاه رنگ می باشد. اشیاء ساخته شده بسیار متنوع بوده و شامل انواع ظروف مصرفی، سرویس چایخوری، آب میوه گیری و حتی صندلی ساده همراه با اشیاء گوناگون تزیینی نظیر انواع گلدان و مجسمه می باشد.

شیشه گری :

از رشته‌های رایج دیگر در سانتافه شیشه گری دستی با الهام از طرح‌های بومی و نیز ساخت اشیاء ملیله‌ی طلا و نقره را بایستی نام برد.

به طور کلی سابقه‌ی صنایع دستی در سانتافه به قرون ۱۷ و ۱۸ میلادی برمی گردد (که در حقیقت دوران طلایی آن بوده و به همین مناسبت آن را گرانادای جدید نامیده اند. شیشه گری، هم اکنون در این شهر کارگاه‌های تولیدی، در عین حال ، محل آموزش جوانان در رشته‌های شیشه گری، طلا و نقره سازی، ساخت و کنده کاری روی اشیاء چوبی، ساخت مجسمه و تزیینات چوبی به کار رفته در سقف و نمای داخلی ساختمان ‌ها و نیز قلاب دوزی و سوزن دوزی برای زنان و دختران می باشد.

طلا و نقره سازی :

در ضمن طلا و نقره سازی در شهر مامپاکس که شهری با گرمای استوایی و رطوبت بسیار زیاد است، رایج می باشد. محصولات تولیدی بیشتر زیورآلات نظیر گوشواره، گردن بند و دست بند می باشد.

نقاشی لاکی :

کارهای لاکی در شهر پاستو بیش از هزار سال سابقه دارد که نشانگر تکامل هنری بومیان این کشور پیش از آمدن مهاجران اروپایی می باشد. نکته‌ی جالب این که لاک مورد نیاز را از صمغ یا رِزین درختی به نام موپا موپا به دست می آورند که این درخت منحصراً در جنگل‌های اطراف رودخانه‌ی پوتومایو رویده و در برابر آب کاملاً مقاوم است. ارائه‌ی محصولات ساخته شده توسط هنرمند برجسته‌ی این رشته ادواردو مونُز در نمایشگاه بین المللی صنایع دستی در مونیخ آلمان موجب شگفتی هنرمندان اروپایی در ۱۹۹۵ گردیده ، به حدی که از او دعوت به همکاری نمودند.

پارچه بافی و رنگرزی :

مهم ترین مرکز پارچه بافی و رنگرزی در شهر سان خسینتو است که انواع پارچه‌های پشمی و پنبه ای و محصولات تکمیلی از آن را در بر می گیرد.

سبدبافی :

سبدبافی با استفاده از پوست درخت موز توسط بومی‌های قبیله سِنو بیش تر متداول بوده و انواع کیف، سبد و حصیر خوش فرم و وسایل تزیینی گوناگون را شامل می شود.

علاوه بر سبدبافی که در شهر سان آندرس انجام می گیرد، صنعت طلاسازی آن نیز شهرت زیادی دارد.

به طور کلی، کلمبیا از جمله کشورهایی است که صنایع دستی در آن جایگاه ویژه ای دارد و با آن که صدور کالاهای صنایع دستی به عنوان یک منبع درآمد ارزی برای آن محسوب می شود.

ولی  به منظور ارتقاء سطح بینش و تجربه‌ی هنرمندان و صنعتگران کشور، هر ساله اقدام به برگزاری نمایشگاه بین المللی صنایع دستی در بوگوتا می گردد و حتی به کشورهای خارجی شرکت کننده اجازه‌ی فروش محصولات عرضه شده نیز داده می شود.

محصولات صنایع دستی ایران در سال‌های اخیر دوبار در این نمایشگاه عرضه شده و با استقبال فراوانی روبرو گردیده است.