کشور اندونزی از نظر جغرافیایی در بخش جنوب شرقی اقیانوسیه قرار دارد و یک مجمعالجزایر است که در آن ۱۷ هزار جزیره و ۳۳ استان دیده میشود. این کشور در لیست بزرگترین کشورهای جهان قرار دارد. احوالپرسی در اندونزی به صورت رسمی شکل میگیرد که این موضوع نشات گرفته از اهمیت احترام در این کشور است. در این کشور توریسم نیز رتبه خوبی از نظر اقتصادی دارد و درآمدهای ارزی بالایی در کشور اندونزی در زمینه گردشگری دیده میشود، بیشترین میزان صادرات در کشور اندونزی مربوط به کشورهای آمریکا و ژاپن و حتی چین است؛ در سالهای جدید میزان صادرات به سنگاپور نیز بسیار زیاد است. د. در این کشور نه خبری از فشار و نه دمای هوا است اما بارش بیش از حد باران بخشی از آب و هوای اندونزی محسوب میشود. میزان رطوبت در این کشور بین ۷۰ الی ۹۰ درصد اعلام شده است. بهترین زمان سفر به کشور اندونزی در فصل خشک سال است.
گریزی بر صنایع دستی کشور اندونزی
آبرو در کشور اندونزی بسیار مهم است به طوری که افراد در این کشور مواظب صحبت و تعامل خود هستند و حرفی را بدون تفکر به زبان نمیآورند. مردم در این کشور رک و صریح صحبت نمیکنند و رک حرف زدن را یک ایراد بزرگ میدانند. تمسخر در اندونزی بسیار ناصحیح است و در صورتی که این کار را بکنید قطعاً زیر سوال میروید؛ حجاب کشور اندونزی پوشیده و سنتی است.
احوالپرسی در اندونزی بهطور رسمی صورت میگیرد و این موضوع احترام را نشان میدهد؛ احوالپرسی در این کشور با دست دادن و گفتن کلمه سلامت آغاز میشود. در اندونزی آداب هدیه دادن نیز دیده میشود و بستگی به نوع قومیت دارد؛ در هدیه دادن از چاقو و قیچی و وسایلهای سرد استفاده نمیشود. کادو دادن در این کشور بهتر است با رنگهای طلایی و قرمز همراه باشد. آداب غذا خوردن در اندونزی برای اساس نوع مهمانی و محیط متفاوت است، در این کشور بهتر است در زمان سرو غذا کمتر با هم حرف بزنید. اکنون با هنر دیبا همراه باشید تا مختصری به صنایع دستی این کشور بپردازیم:
۱٫نساجی دستی
شامل چاپ باتیک با الهام از طرحهای قدیمی که مراکز مهم تولید آن در جوگ، جاکارتا و جاکارتا می باشد.
امروزه هنر باتیک به عنوان مهم ترین صنایع دستی اندونزی محسوب می شود و لباسهای ملی و سنتی اندونزی با پارچههای ابریشمی، چاپ باتیک تهیه می گردد. بافت پارچه، از قبیل پارچههای پنبه ای ظریف که برای تهیهی لباس، شال گردن و اشارپ مورد استفاده قرار می گیرد، از دیگر رشتههای نساجی دستی محسوب می شود که توسط زنان و با کمک دستگاههای بافندگی دستی انجام می شود.
در سوماترا ضمن بافت از نخ های طلایی نیز استفاده می گردد و در برخی نقاط هم بافت پارچههای ابریشمی لطیف مرسوم و متداول است. در جزیرهی بالی نیز پارچههای رودوزی شده با استفاده از نخهای زری تهیه و تولید می گردد.
۲٫ کنده کاری روی چوب
کنده کاری روی سنگ بیشتر در جزیرهی بالی و برای تزیین و آراستن معابد معمول است. کنده کاری روی چوب هم جهت استفاده از آن به عنوان ستون یا پوشش سقف ساختمان ها و نیز ساخت وسایل موسیقی رواج دارد. ضمناً در برخی مناطق مجسمههایی نیز از چوب و استخوان تراشیده می شود.
۳٫عروسک سازی
عروسک سازی با استفاده از پوست گاو میش معمول بوده و سپس روی آن را نقاشی می کنند و بیشتر اشکالی که تهیه می شود، از افسانههای قدیمی الهام می گیرد.
۴٫نقره سازی
اغلب شامل ساخت سرویس چای خوری، بشقاب و قاشق می باشد و طرحهای آن بیشتر از گل ها و گیاهان اقتباس می شود. ملیله کاری نیز در بسیاری از نقاط اندونزی معمول است. از جمله سایر صنایع دستی اندونزی می توان به ساخت انواع سبد، کلاه، کفش سرپایی، بادبزن و وسایلی زینتی جهت مراسم مذهبی که از برگ درخت نخل مهیا می شود، اشاره نمود.
سازمان های دولتی مسئول صنایع دستی در اندونزی
وزارت آموزش و پرورش و فرهنگ : از طریق دفتر روابط بین المللی و امور یونسکو و همچنین ادارهی هنرهای زیبا عمل می کند.
وزارت صنایع، مدیریت صنایع دستی
اداره کل صنایع سبک و دستی وزارت صنایع
مؤسسهی ملی توسعهی صادرات، مرکز تولیدات دستی
مؤسسات آموزشی در رشتهی صنایع دستی در کشور اندونزی نیز عبارتند از:
فرهنگستان هنرهای زیبا در جوگ جاکارتا
مؤسسهی تکنولوژی در باندونگ
مدرسهی معماری و هنرهای زیبا در باندونگ
مرکز بررسیهای صنعت باتیک (Batik Research Centre) در جوگ جاکارتا
کارگاه باتیک معاصر در جوگ، جاکارتا (Contemporary Batik WorkShop)
ارگان رسمی صنایع دستی در اندونزی، که ضمناً نمایندهی این کشور در شورای جهانی صنایع دستی نیز هست، شورای ملی صنایع دستی نام دارد.
با هنر دیبا همراه باشید